Miodla indyjska (Azadirachta indica)w proszku
Miodła indyjska znana jest również jako neem (hindi) lub nimba (sansk.)
Według legendy powstanie neem zawdzięczamy kropli amrity (nektaru nieśmiertelności), która spadła na ziemię. Ze względu na swój gorzki smak zioło to zalecane jest w leczeniu stanów zapalnych skóry i układu trawiennego.
WŁAŚCIWOŚCI BIOMEDYCZNE: Działa przestrajająco, przeciwświądowo, przeciwzapalnie, przeciwgorączkowo, antybakteryjnie, przeciwgrzybicznie, przeciwpierwotniakowo, przeciwmalarycznie, przeciwrobacznie, hipoglikemicznie oraz zobojętniająco na kwas żołądkowy.
WSKAZANIA
Skóra: Neem skutecznie zwalcza choroby zapalne skóry spowodowane zaburzeniami rakta i pitta. Łagodzi pieczenie, infekcje, wypryski, łuszczenie skóry, krwawienie, objawy trądziku, pokrzywki, grzybicy i świerzbu. W formie olejku skutecznie leczy infekcje bakteryjne i grzybiczne (zwłaszcza dzięki dużej zawartości azadirachtyny), a także działa odstraszająco na komary. Łagodzi przykry zapach potu.
Układ trawienny: Łagodzi stany zapalne jelit i wrzody układu pokarmowego, neutralizuje nadmiar kwasu żołądkowego, wspomaga leczenie choroby Crohna, przywraca równowagę pitta i kapha. Oczyszcza błony śluzowe układu i zapobiega krwawieniom w układzie żołądkowo-jelitowym. Działa przeciwpasożytniczo. Liście drzewa neem stosowane są w leczeniu przewlekłych chorób spowodowanych pierwotniakami, bakteriami i grzybem Candida albicans (Tillotson 2001).
Płuca: Neem skutecznie oczyszcza kapha i pitta nagromadzone w układzie oddechowym.
Metabolizm: Wyjątkowo mocno oddziałuje na medo vaha srota – kanały odżywiające tkankę tłuszczową. Reguluje poziom cukru we krwi i wspomaga leczenie cukrzycy (Bone 2003). Usuwa kapha nagromadzoną w trzustce i stymuluje medas dhatu-agni, czyli energię odpowiadającą za metabolizm tłuszczów w organizmie, który jest zwykle zaburzony u osób cierpiących na cukrzycę.
Jama ustna: Uśmierza ból zębów i stany zapalne dziąseł oraz pomaga zachować ogólną higienę jamy ustnej. W tym celu z liści należy przyrządzić napar i stosować go jako płyn do płukania. Młode gałązki w Indiach służą niekiedy jako szczoteczka do zębów.
Gorączka: Obniża gorączkę wywołaną nadmiarem pitta i nagromadzeniem ama. Łagodzi napady gorąca towarzyszące chorobom malarycznym (Paranjpe 2001).
Układ rozrodczy: Podobnie jak inne gorzkie zioła, redukuje sukra dhatu i obniża koncentrację nasienia. U kobiet łagodzi stany zapalne macicy.
INTERAKCJE Z LEKAMI: Nie stwierdzono interakcji z lekami.
DAWKOWANIE: 0,5-5 g dziennie, co odpowiada 3-15 ml nalewki o stężeniu 25% rozcieńczonej w proporcjach 1:3.
UWAGI
– Drzewo to lubi raczej suchą glebę, dlatego ciężko je spotkać na obszarach, gdzie spada dużo deszczu.
– Często mylone z drzewem Melia azadirachta, którego owoce mają bardzo podobne właściwości lecznicze.
– Owoce neem stanowią jeden ze składników pancatiktaghrita – mieszanki zawierającej pięć gorzkich ziół, która stosowana jest między innymi w leczeniu stanów zapalnych skóry i mięśni.
– Jest bardzo skutecznym środkiem owado- i grzybobójczym.
– Ze względu na bardzo silne działanie nie zaleca się stosowania neem przez dłużej niż miesiąc, zwłaszcza w dużych dawkach.
